ನೆನ್ನೆ ಸಂಜಿಕೆ ಅವ್ನು ಮನೀಗ್ ಬಂದಾಗ ಸಂಜೆ ಹೋಗಿ ರಾತ್ರೀನೇ ಆಕ್ಕಿತ್ತ್. ಮಗ್ಳ್ ಊಟ ಮುಗ್ಸಿ ಮಲ್ಗೋಕ್ ರೆಡಿ. ನನ್ನ್ ಗೆಳತಿ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದ್ಲಂತ ನಾ ಅವ್ಳ್ ಜತಿ ಮಾತಾಡ್ಕಂಡೇ ಇವಂಗೆ ಕಾಪಿ ಕೊಟ್ಟೆ. ಊಟಕ್ಕಿಟ್ಟೆ. ನೀ ಉಣ್ಣು ಅನ್ನದೇನೇ ತನ್ ಊಟ ಮಾಡಿ ಉಫ್ ಅನ್ಕೊಂಡ್ ಕುಂತಿದ್ದ. ಫೋನ್ ಮುಗ್ಸಿ, ಏನಾತು ಅಂದ್ರೆ ಮಾತಿಲ್ಲ. ಉಬ್ಬಿದ್ ಪೂರಿ ತಗ್ಲಿಲ್ಲ.
ಬಾಳಾ ಹೊತ್ತು ಹಂಗೇ ಕೂತಿದ್ವಿ. ಏನಾತು ಅಂದೆ ಮತ್ತೆ. ಸಿಡೀತು ಪೂರಿ. ನಾಳಿಗ್ ಎಲ್ಲ ರೆಡಿ ಮಾಡೀಯ? ಬೆಳಗ್ಗೆ ಬೇಗ ಎದ್ದ್ ಹೊಂಡೋಣು ಅಂದಿದ್ದಲ್ಲ, ಏನೂ ಮಾಡಂಗಿಲ್ಲ ನೀ. ಹರಟೆಗಿರಕಿ ಹೊಡಿ. ಟೇಮ್ ವೇಸ್ಟ್ ನೀನು. ಅಂದ
ಏನ್ ಬೇಕಿತ್ತು ನಿನಗ. ಎಲ್ಲ ರೆಡಿ ಮಾಡ್ತಾಕಿ ನಾ. ಬೆಳಗ್ಗೆ ತಯಾರಿದ್ರ ಆತಲ್ಲ. ಏನಾಗಬೇಕಿತ್ತು. ಏನಿದೆ ನಿನ್ ಮನಸ್ಸ್ನಾಗ ಅಂದ್ರೆ ಸುಮ್ನೆ ಗುರ್ರ್ ಅಂದ. ಒರಟನಂಗ ನನ್ ಮ್ಯಾಲೆ ಹತ್ ಬಂದ್ರ ನಾ ಏನ್ ಮಾಡೋ ಹಂಗಿದೆ? ಕೂಗಾಡೋಣು ಅಂದ್ರೂ ಯೂಸ್ ಇಲ್ಲ. ಏನ್ ಜಗ್ಳ ಮಾಡಿ ಏನಾಗೋದಿದೆ. ಅಂದ್ರೂ ಹಿಂಗೆಲ್ಲ ಸುಮ್ ಸುಮ್ನೆ ಗುರ್ರ್ ಅನ್ನೋನಲ್ಲ. ಏನೋ ಇದೆ ಅಂತಾ ಗುಮಾನಿ ಇತ್ತು.
ಬೆಳಗ್ಗೆ ಕಾಪಿ ಜೊತೆಗೆ ಬಿಸಿಬಿಸಿಯಾಗಿ ಪಕ್ದಲ್ ಕೂತಾಗ ಅವನೇ ಹೇಳ್ದ, ನೆನ್ನೆ ರಾತ್ರೆ ನಾ ಮನಿಗ್ ಬಂದಾಗ ನೀ ಯಾಕ ಫೋನ್ ಮೇಲಿದ್ದೆ? ಬೇಜಾರಾಗೋಯ್ತು, ಅದ್ಕೇ ರೇಗಿದ್ದೆ. ಇನ್ನ್ ಹಂಗೆಲ್ಲ ಮಾಡ್ ಬ್ಯಾಡ ಅಂದ.
ಹೋ ಹಂಗಾ ವಿಷ್ಯಾ. ಅವ್ನು ಆಪೀಸಿಂದ ಬಂದ್ರೂ ಲ್ಯಾಪ್ ಟಾಪ್ ಏರಿಸ್ಕೊಂಡು ಕುಂತಿರಬೋದು. ಟೀವೀ ನೋಡ್ತಾ ನಾ ಇರೋದನ್ನೇ ಮರೀಬೋದು. ಮಗಳ್ ಜೊತೆ ಮಾತೇ ಆಡ್ದೆ ವಾರಾನೂ ಕಳಿಬೋದು. ಒಂದಿನ, ಒಂದು ಸಂಜಿಕೆ ನಾ ಫೋನ್ ಮೇಲಿದ್ದಿದ್ದಕ್ಕೆ ಅಷ್ಟು ಗುರ್ರಪ್ಪನಾ?
ಇದಕ್ಕೇನ್ ಪರಿಹಾರ? ಹೊಂದ್ಕೋಬೇಕಾ? ತೆಪ್ಪಗೆ ಮುಚ್ಕೊಂಡು ಬಿದ್ಕೋಬೇಕಾ?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Madem, these are things very comman in our day today life. It's the fruit of male dominated society and passion. We have to bring our future generation to come over from such discriminations. Now it's the only way left for us to convince our friend that I too am a human being and let me live like you as you love to live.
ReplyDeleteThanks for giving a thought proviking ideas. Keep the writing up.